Pegaz mój skrzydlaty,
Pędzi przez świat bogaty.
Skrzydła muśnięte blaskiem słońca,
W barwy tęczy tęsknią bez końca.
Grzywa rozwiana jak złoto w biegu,
Oczy błyszczą w kolorze morskiego brzegu.
Zbroja lśni w odcieniach stali,
Gdzie kolory wolności się rozkwitali.
Kopyta stukają, ziemię pieszczą,
W barwach zieleni, co ją jeszcze.
Na nim kolory jak gwiazdy się jarzą,
W czerwień i błękit, co w nim marzą.
Białe jak chmury pióra na skrzydłach,
I purpura królewska w nim utkwiła.
Różowy rumak przez niebo mknie,
W barwach radości, co mu w sercu lśni.
